„Palazzo del Sant’Uffizio”

Zarys historii

„Palazzo del Sant’Uffizio” to budynek w rzymskiej dzielnicy Borgo i eksterytorialny obszar Stolicy Apostolskiej we Włoszech. Mieści się w nim siedziba Dykasterii Nauki Wiary i innych instytucji Kurii Rzymskiej. Pałac znajduje się na południe od Bazyliki Świętego Piotra w Watykanie, w sąsiedztwie wejścia „Petriano” do Watykanu. W swojej obecnej formie budynek wywodzi się od poprzedniego „Palazzo Pucci”, pochodzącego z 1514 roku. Oto krótka historia tego starodawnego i historycznego budynku:

1514. Aby zbudować swoją nową rezydencję, kardynał Lorenzo Pucci kupuje kilka domów od rodziny Gozzadini w pobliżu Bazyliki Świętego Piotra, między kościołem należącego do Camposanto Teutonico („cmentarza Niemców i Flamandów”), kościołem San Salvatore in Terrione i koszarami kawalerii, na terenie przekazanym przez księcia Konstantyna Macedońskiego.

1524-1525. Architekci Giuliano Leno i Pietro Rosselli oraz sam Michał Anioł Buonarroti otrzymują zlecenie zaprojektowania fasady „Palazzo”.

1531. Umiera kardynał Lorenzo Pucci.

1532-1534. Architekt Antonio da Sangallo Młodszy otrzymuje zlecenie na wykonanie prac wykończeniowych w „Palazzo”.

1547. Umiera kardynał Roberto Pucci, brat Lorenzo. Florencka gałąź rodziny Pucci dziedziczy dwie trzecie „Palazzo”.

1566. Pius V (Antonio Ghislieri) nabywa cały „Palazzo” od spadkobierców rodziny Pucci za cenę 9000 skudów.

1566. Architekt Pirro Ligorio, we współpracy z Giovannim Sallustio Peruzzi, otrzymuje zlecenie odrestaurowania budynku i przekształcenia go w siedzibę Świętego Oficjum.

1566, 2 września. Inauguracja nowego budynku Świętego Oficjum.

1586. Sykstus V (Felice Peretti) zleca budowę więzień wewnątrz „Palazzo”.

1591-1592. Architektowi Giacomo della Porta powierza się niektóre prace renowacyjne w „Palazzo”.

1798. Podczas pierwszej inwazji francuskiej (1798-1799) „Palazzo” zostaje spustoszony przez oddziały rewolucyjne, pozbawiony wyposażenia i doprowadzony do opłakanego stanu.

1799. Kardynałowie Inkwizytorzy Generalni, zebrani na konklawe w Wenecji, nakazują odrestaurowanie „Palazzo”.

1801. Święty Trybunał zostaje ponownie ustanowiony w „Palazzo”.

1811-1814. Leon XII (Annibale Della Genga) nakazuje odbudowę „Palazzo” i przywrócenie więzień.

1849-1851. Pałac zostaje ponownie zajęty, najpierw przez wojska republikańskiego rządu Rzymu, a następnie przez francuską milicję interweniującą w celu przywrócenia władzy papieskiej po upadku Republiki Rzymskiej.

1869. Pius IX (Giovanni Maria Mastai Ferretti) zleca dokończenie fasady budynku od strony Via del Sant’Uffizio.

1908. Pius X (Giuseppe Melchiore Sarto) reorganizuje Święte Oficjum, zmieniając jego poprzednią nazwę „Święta Inkwizycja Rzymska i Powszechna” na „Święta Kongregacja Świętego Oficjum”.

1921-1925. Pius XI (Achille Ratti) zleca architektowi Pietro Guidi renowację „Palazzo” i budowę nowej fasady. Obecny wygląd „Palazzo” jest w dużej mierze wynikiem tej renowacji.

1944, 1 marca. Podczas nalotu kilka bomb spada na obszar Watykanu, uszkadzając budynek Świętego Oficjum, Oratorium Świętego Piotra oraz eksterytorialne Kolegium Propaganda Fide i ojców augustianów. Uszkodzenia wystąpiły również na Dziedzińcu św. Damazego, na Placu św. Marty i na stacji kolejowej.

1965. Paweł VI (Giovanni Battista Montini) redefiniuje i rozszerza uprawnienia i strukturę Świętej Kongregacji Świętego Oficjum, zmieniając jej starą nazwę na „Kongregację Nauki Wiary”.

Obecnie budynek Świętego Oficjum jest siedzibą następujących instytucji: